TANDA MASA TAJUK PERBINCANGAN
1- 00:00:10 : Terjemahan Matan Hadith
2- 00:16:56 : Permulaan Kitab Wasiat
3- 00:26:08 : Kalimah “Washoya” Dan Maksudnya
4- 00:31:54 : Bab – Hadith Tentang Wasiat Yang Diperintahkan Oleh Agama
5- 00:35:50 : Nuskhah Yang Berbeza Tentang Hadith Ini, Abdillah Dengan Ubaidillah
6- 00:42:37 : “Ma Nafi” Dengan Makna “Laisa”, Merufukkan Isim Menasabkan Khabar
7- 00:46:41 : Wasiat Orang Kafir Juga Terpakai
8- 00:52:40 : Orang Islam Berharta Mesti Ada Wasiat Jika Berlalu Dua Malam Sakit
9- 00:57:33 : Khilaf Tentang Wajib Berwasiat Bagi Seorang Muslim
MATAN HADITH
SUNAN ABI DAUD – KITAB WASIAT
كتاب الوصايا
1 – باب ما يُؤمَر به من الوصيةِ
Bab – Wasiat Yang Disuruh Agama
2862 – حدَّثنا مُسددُ بن مُسَرهَد، حدَّثنا يحيي، عن عُبيد اللهِ، حدثني نافعٌ
عن عَبد الله -يعني ابنَ عمر- عن رسولِ الله – صلَّى الله عليه وسلم -، قال: “ما حَقُّ امريء مُسلمٍ له شيءٌ يُوصي فيه، يبيتُ لَيلَتينِ إلَّا ووصيتُه مكتوبةٌ عندَه” (1).
2863 – حدَّثنا مُسدَّدٌ ومحمدُ بن العلاءِ، قالا: حدَّثنا أبو معاويةَ، عن الأعمشِ، عن أبي وائلٍ، عن مسروقٍ
عن عائشة، قالتْ: ما تركَ رسولُ الله – صلَّى الله عليه وسلم – ديناراً، ولا درهماً، ولا بعيراً، ولا شاةً، ولا أوصىَ بشيءٍ (1).
